Beijing, Pingyao en Xi'an

De Chinezen zijn erg vriendelijk, laat ik mij vertellen door een oudere Chinese man. Heb mijn weg naar de trein weer gevonden. Samen met honderden andere Chinezen vandaag. Ik word direct uitgehoord door mijn 5 andere bedgenoten. Bijna, we slapen gelukkig niet in een bed, maar we liggen wel erg gezellig dicht op elkaar. Het zijn stapelbedden van 3 hoog en ik heb het bovenste bed. Wat betekent dat ik niet rechtop kan zitten en nergens mn spullen goed kan laten. Ik laat wat foto's zien van waar ik ben geweest en een student is mn vertaler naar de andere toe. Aangezien ik best veel foto's van gebouwen heb gemaakt gedurende mijn reis denken ze dat ik een gebouwen expert ben. Dat ben ik ondertussen natuurlijk ook, dat klopt. Wanneer we vertrekken , middernacht gaan al vrij snel de lampen uit. Deze trein heeft geen nachtlampjes, dus ik pak mn mini zaklampje die elke keer weer van pas komt. De ouderen haken af, maar met zn 4en spelen we nog een aantal potjes dobble. Nieuwsgierige treingenoten komen af en toe even langs en kijken mee (houden het zaklampje even vast). Uiteindelijk klimmen we in bed, de trein houdt me nog wel een tijdje wakker door zn abrupte stoppen en van links naar rechts slingeren. Helaas niet alleen de trein, maar ook mijn snurkende buurman en een buurman 3 bedden verder die nog harder snurkt. Het is een grote open ruimte waar zo'n 30 mensen, of meer slapen. Geen oordoppen die er tegen helpen, dus ik doe mn muziek in, super hard en heb daar de hele nacht naar geluisterd, en af en toe viel ik gelukkig even in slaap.

Samen met Caroline, die te plekke even een engelse naam voor zichzelf verzint, stap ik uit in Pingyao waar we allebei nog nooit geweest zijn. Een voordeel, zij spreekt Chinees en ik niet. We regelen mijn treinticket om er ook alvast weer weg te komen en gaan op weg naar het hostel. Ze besluit ook in mijn hostel te verblijven en we trekken de hele dag door het oude gedeelte van de stad. Dit gedeelte is ommuurd en er zijn veel toeristenshops en restaurants. De toeristen zelf ontbreken, waardoor het overal leeg is, de shops vroeg sluiten en we uiteindelijk weer eindigen in het hostel voor spelletjes. Mijn franse kamergenoot heeft zich bij ons aangesloten, hij had ook wel behoefte aan Engelse aanspraak na een week alleen rondgetrokken te hebben.
Na een goede nacht slapen, is het zonnig als we wakker worden en stadsmuur bewandelen. Helaas moet ik nog de hele dag doorbrengen want mijn trein gaat pas rond middernacht. Heb het idee alles al 3 keer gezien te hebben. Dus dat wordt hangen in restaurants waar het warm is, als je die restaurants kan vinden. Nog wat uren stukslaan in het hostel, totdat ze me er eigenlijk uit willen gooien. Ze willen zelf graag naar bed volgens mij. Ik ook, maar moet eerst nog naar het station lopen met mn bepakking, en dan nog een flinke tijd stuk slaan in de wachtruimte op het station, voordat ik mn bedje in kan kruipen. Gelukkig zijn er nog 2 Duitse meisjes waarmee ik de tijd kan doorbrengen zodat het vrij snel gaat. De treinrit is oké, ik stap halverwege in, dus bijna iedereen ligt al te slapen dus ik kruip ook snel mn bed in. Wanneer ze me heel vroeg wekken en ik mn kaart moet inleveren voor mn treinkaartje, probeer ik helder te krijgen of we er zo uit moeten. Xi'an beamen ze, dus ik trek zoals de anderen weer mn shirt aan. Maar het is erg vroeg, nog anderhalf uur dacht ik. Dat was ook zo, dus ik doe mn muziek in en draai me weer om. Gelukkig zijn mn kamergenoten zo aardig om me alsnog te wekken 5 min voordat we er uit moeten want ik was weer in slaap gevallen.

REGEN in Xi'an ! Niet een beste dag, maar ik zal mn 'nieuwe vrienden' van Beijing opnieuw ontmoeten in het hostel in Xi'an, dus dat is erg leuk. We huren een taxichauffeur voor de hele dag en rijden rond, naar het, volgens de Chinezen het 8ste wereldwonder, het terracotta leger en nog wat tempels en pagodes. In een van de tempels is een ceremonie aan de gang, er wordt gezongen, vereerd en aanboden. Mooi om te zien, de inspanning, je voelt hoe bijzonder het voor die 4 Chinese mannen is. Dat maakt een bezoek weer interessant, want verder lijken de meeste tempels wel op elkaar. Dezelfde vormgeving, schilderingen op het plafond, net weer andere goden om te aanbidden.
De moslimwijk is echt m'n favoriete plek hier. Kraampjes overal, eten overal op straat en niet zo druk dat je niet meer kan lopen. Ze staan het eten ter plekke klaar te maken, noodles te kneden en draaien, walnoten roosteren, geiten poten frituren, een drukte, maar super gezellig en interessant. Ik eet allerlei dingen door elkaar, en maak minimaal 2x per dag een foute keus van eten. Weet ik dat ook weer.

Ik heb het gezellig in weer een druk hostel en met de Mexicaan en de Duitser om me heen. We zoeken uit waar we hierna heen willen en ik boek uiteindelijk met David de Mexicaan (ja, de man krijgt een naam) mijn volgende binnenlandse vlucht naar een gebied weer wat meer naar het zuiden. Leuke mensen om me heen om gedurende de dag mee op te trekken, maar ik merk dat ik niet zo gewend ben aan tijdsafspraken. Aangezien ik nogal goed ben in verdwalen in leuke buurtjes, kom ik nooit ergens op de manier ik gedacht had. Wanneer je mensen dan weer ergens treft, omdat je dat had afgesproken, is verdwalen niet zo handig. We zijn hier weer terug naar de onbereikbaarheid zoals een aantal jaar geleden. Je spreekt een tijd en plek af, en aan je mobiel heb je niks. Ik moet daar wel even aan wennen.

We pikken op onze laaste avond nog even een indrukwekkende licht en watershow mee. Met klassieke en chinese muziek, in een mooi aangelegd park bij de Big Goose Pagoda. Het lukt om er midden in te gaan staan, dus watershow voor en achter ons, gaaf! En natuurlijk een prachtige plek om veel foto's met random Chinezen te nemen. Die hebben de avond van hun leven,met mij en de watershow op de foto!

De tijd gaat snel, ik verplaats me snel van de ene stad naar de andere. Niet per se heel fijn, maar er is zoveel te zien, en China is zo groot!
We're flying to Changsha!!