Avatar en Venetië

We're flying high, we're flying high up to the sky.
Welkom in Changsha: een boel lelijke oude flats, paraplu's, een jongen met paars haar, KFC, grote winkelcentra's en een hoop Chinese mensen hier.
Meer dan uitzoeken hoe we verder komen dan deze stad, eten en slapen doen we niet. Om de hoek bestellen we in ons beste Chinees wat te eten. David met zn google translate en ik wijs naar een bord eten wat er goed uit ziet, wat een meisje aan het eten is. Het werkt!

Korte nacht, op naar de volgende bus om in Wullongyuan te komen. Dat is de plek waar een ingang is naar het Zhangjiajie National park wat een hoogtepunt van China moet zijn. De maker van de avatar film is geïnspireerd door dit gebied en het heeft het gebruikt in zn film. Natuurlijk heb ik de film avatar niet gezien, maar mijn verwachtingen daarentegen zijn groot.
Entree prijs is behoorlijk hoog voor Chinese begrippen, maar het is het totaal waard. Het is een goede droge dag, zelfs niet echt koud te noemen. totaal niet druk in het park en we vallen van de ene verbazing in de andere. Wanneer we de berg op klimmen met zo'n ik weet niet hoeveel treden, wordt het uitzicht met de stap nog mooier. Je kijkt uit over rotsen van 400/500 meter hoog. Laag achter laag, zo ver we kunnen kijken. Het is adembenemend. Kleine paadjes, een hoop treden, klimmen langs rotsen, ik voel me benen nu al, laat staan morgen. We overnachten in een hostel in het park.
Er is geen centrale verwarming in de gemeenschappelijke ruimte, maar ze hebben wel tafels met een dikke deken er over heen, waar onder ze een pot kolen stoken. Dus zo zitten we knus met zn allen rondom de tafel met de deken over onze schoot spelletjes te doen.
Ook de 2e dag is het droog en goed weer. (de afgelopen dagen had het alleen maar geregend, dus we zijn blij met dit weer) Het is een beetje zoeken met de kaart die we hebben, of we de juiste weg ingeslagen zijn. Maar zolang het een pad is waar geen Chinezen lopen, dan is het het juiste pad. We zien een duidelijk heel lang niet meer gebruikt pad naar beneden, van het aangelegde pad lopen. We nemen dat, terwijl verscheidene Chinezen ons terug roepen en zeggen dat het gevaarlijk is. Ik heb een goede wandelstok gevonden dus gaat vast wel lukken. En het is een tof pad, uitzicht wordt steeds beter maar uiteindelijk loopt het wel dood. Op de weg terug zien we ineens een ander pad weer omhoog, dat strand op een rots die we beklimmen. Eenmaal boven lijkt het net alsof we op een onbewoond eiland zijn gekomen. Maar dan een rots, een paar boompjes er op, enorme diepte er om heen en een geweldig uitzicht naar alle kanten! We hebben daar een tijd lang gezeten, en om de enthousiaste gillende Chinezen van de achtergrond te vegen een muziekje op gezet. Een moment om niet meer te vergeten! Het leek alsof we uitkeken over een enorme stad. Met de flats, torenhoge kantoren, kerken, huizen. Maar dan allemaal rots, in de kleuren bruin, oranje, geel en een bodem van heel veel groene bomen. Dit is nu nog een heel mooi stuk China, maar ze zijn het behoorlijk aan het verpesten, nog meer kabelbanen, hotels en er is nu zelfs al een Mac Donalds boven op de berg!!

We vervolgen onze reis weer verder bij bus. Engels en kaartlezen blijkt toch niet de specialiteit van de gemiddelde Chinees.

Fenghuang:
We zijn ineens in het Chinese Venetië beland. Gondels, prachtige bruggen, kleine straatjes vol met toeristenshops en eetgelegenheden. Overdag is het mooi, en 's avonds is het ook genieten met al die lichtjes. Vrijwel elk gebouw is verlicht en dat is een mooi gezicht zo langs de rivier. Terwijl we rond wandelen worden we elke tent ingelokt om te komen dansen,het uitgaansleven is hier vol aan de gang. We houden onze eigen kroegentocht, en dansen in lege, bijna lege en propvolle kroegen. In de meeste kroegen is de dansvloer leeg en zitten mensen aan tafels, dus daar proberen we verandering in te brengen. Ik voel me een popster. Meiden gillen serieus wanneer we binnenkomen en mee dansen. Om de paar minuten krijgen we drank aan geboden en willen ze op de foto. Ik krijg allerlei liefdes verklaringen (van meiden) en ze zijn erg jaloers op mn blonde haren, blauwe ogen en grote neus! Een goedkope avond uit, en erg vermakelijk. Wanneer de DJ stopt is het half 12 en is de uitgaansavond over. Alles gaat dicht, ik kan gelukkig nog net wat eten kopen op de straat en dan lig ik er nog op tijd in ook.

Het is een fijne stad (waarvan het oude binnen gedeelte alleen interessant), leuke koffie tentjes, live muziek, genoeg te zien en beleven. Het is bijna woman's day, en onze aandacht wordt getrokken door een grote groep vrouwen die door de stad rent, het lijkt niet georganiseerd, dus we volgen ze. Steeds verder de berg op, en het is maar niet duidelijk wat er gaat gebeuren. Iedereen krijgt bovenaan een handdoek uitgereikt. Wij krijgen niks, we vragen wat er aan de hand is. En ineens staan we te praten met de directeur van de school,voor de lokale camera, die een handdoek in zn hand heeft terwijl hij niet gelopen heeft en geen vrouw is. Dus eigenlijk zou ik die meer verdienen, en dus geeft de aardige man mij zijn handdoek. Alle vrouwen zijn leraressen op verschillende basisscholen in het dorp. De mensen zijn helemaal blij, want wij hebben hun event meteen internationaal gemaakt. (want natuurlijk ben ik in Nederland een lerares, soort van)

Ik laat David half slapend achter en ga weer alleen op pad, het was heel gezellig, maar 7 dagen samen is echt genoeg.