Het vliegt..!

De dagen rondom Pasen, ik krijg er toch nog wat van mee bij mijn christelijke familie. Terwijl ik alleen maar aan gevulde chocolade paaseieren kan denken, ga ik mee naar de kerk waar ze veel zingen, de voeten van 12 mensen wassen op witte donderdag, een hosti halen en de zegen van god. Ik krijg ontzettend zin om Jesus christ superstar te kijken. Lang leve YouTube, waarmee ik mn favoriete nummers nog eens luister. Het is weer weekend, de weken gaan zo snel. Bij sommige bars is het altijd happy hour, dus we luiden met een cocktail het weekend in. Uitslapen zit er natuurlijk niet echt bij, want als ik om half 6 wakker word lijkt het wel of ik midden in de jungle lig. Bijzonder dat je hier in de stad bent, maar dat soms helemaal vergeet door al die vrolijke vogel geluiden om je heen. Toch leuker wakker worden dan door de weeks met de hond op mn balkon die aandacht wil. In de brandende zon loop ik samen met een ander naar de stupa, daar waar we vanuit lakeside altijd tegenaan kijken, aan de andere kant van het meer. Het is gaaf om de stad van boven en van de andere kant te zien liggen. En een actieve onderneming op de ochtend. Waarna het uiteraard heerlijk is om daarna in een luxe resort aan het zwembad te liggen. Jaja, voor het eerst mn bikini aan. Heb hem niet voor niks al die tijd in mn backpack zitten! We eindigen de dag met een hippie feestje in de bergen. Het duurt even voordat we er aangekomen zijn, we het juiste 'pad' gevonden hadden. Op onze slippers, door de rijstterrassen en over beekjes in het pikkedonker. Maar dat is al helft van de lol, en de optredens van de vuurspuwers, brandende hoelahoep, maakte het wel een geslaagde avond. Het is het hele weekend stralend weer, dus we kunnen ook nog gaan kajakken op het meer. Lekker beetje zwemmen, opdrogen en kajakken heen en weer, pas op het eind krijg ik de slag natuurlijk te pakken, zo gaat dat altijd.

Ik eindig mijn weekend weer met het avondeten bij mijn gastgezin. Deze keer pakt het niet goed uit. Ik word er meteen ziek van en ben de hele avond en nacht op de wc te vinden. Tussendoor lig ik mn koorts er uit te zweten. Echt geen pretje om met een temperatuur van 30 graden, koorts te hebben. Lig met spierpijn in mn hele lichaam op bed, mn gastmoeder komt me thee en biscuitjes brengen en verplicht me 's avonds een soort rijst/linzenpap te eten, dat doen zij ook altijd als ze ziek zijn. Het smaakt niet lekker, dat beaamt ze, maar het zal goed voor me zijn. En ik hou het inderdaad een aantal uur binnen, dus dat is de komende tijd mijn maaltijd. Terwijl ik verlang naar een maisboterham met kaas en sla, eet ik braaf mn warme papje op. Gelukkig kan ik veel slapen, ondanks alle geluiden om me heen, val ik telkens weer in slaap. Heerlijk, dan heb ik in ieder geval nergens last van. Verveel me daarnaast wel een beetje, een filmpje kijken had nu wel leuk geweest. Iedereen is aan het werk, mn broertje weer naar school. En met oma kan ik geen woord wisselen. Had verwacht wel weer aan de slag te kunnen halverwege de week, maar het houdt langer aan dan ik dacht.Heb erg het gevoel mn tijd te verdoen, en baal dat ik niet aan het werk kan, iets nuttigs kan doen. Proberen wakker te blijven de helft van de dag is helaas al een hele prestatie. Het blijft een beetje aanhouden, ga wel weer aan de slag, maar kan niet zeggen dat ik me helemaal top voel. Daar hebben er wel meer last van merk ik in het weekend. Wellicht toch iets te maken met het aanhoudende enorm warme weer? Ondanks dat ik me niet helemaal beter voel, heb ik toch een enorm gave paraglide tocht gepland. En het pakt heel goed uit, het is koningsdag en de verjaardag van m'n moeder en ik hang in de lucht met ballonnen aan me vastgebonden, enorm te genieten van het uitzicht en de lol die ik heb met Sachin, mijn instructeur. Een top dag! Na een dag extra rust klim ik weer op mn fiets om naar old bazar terug te keren, stof in mn ogen, koeien die in de weg lopen, afgesneden worden door enorme trucks, buffels die onverwachts om de hoek aan komen zetten, gaten in de weg, ketting die er af vliegt, alleen maar bergopwaarts, zweet overal, zo ziet een gemiddelde rit er wel uit. Gelukkig is mn gastgezin altijd blij om me weer te zien en ik word meteen toegeroepen 'meike didi' door mijn enthousiaste broertje en zusjes. Herkende oma bijna niet, want ze had vandaag haar gebit in. Vind haar toch leuker zonder. En mn gastmoeder informeert meteen hoe het met me gaat, want ze waren wel erg bezorgd. Lief, voel me hier wel thuis!

Ook hier in Nepal vliegt de tijd weer voorbij. Komende week nog in het gastgezin en werken bij Sewa Kendra en dan nog 2 weken genieten van andere delen van Nepal. Heb wel weer zin om te reizen ipv hier in Pokhara te zitten, al was ik het nog niet zat hoor. Ik klaag echt niet zolang ik in dit prachtige land ben met zulke leuke vriendelijke mensen om me heen. Maar op weg zijn, nieuwe dingen zien en ontdekken is gewoon zo leuk! Een beetje jaloers ben ik wel op de andere vrijwilligers die nog door reizen binnen Azië. Al mag ik natuurlijk niks zeggen met alles waar ik ondertussen geweest ben. Het bevalt me alleen zo goed, krijg er geen genoeg van!