Een grote familie
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Meike
12 Juni 2008 | Ghana, Accra
Heb m'n dagje alleen goed overleefd hoor, ben er nu wel aan gewend dat ik niet meer Nederlands kan praten en roddelen over degene die naast je zit.;) Dus moet ik maar veel smsjes sturen, (of wachten op leuke mailtjes!) als ik wil roddelen.
Maar dus, mijn nieuwe plek. Zaterdag werd ik opgehaald, paar uur later dan afgesproken uiteraard, en niet door mijn hostvader maar de mama van het weeshuis. Leuke jonge vrouw! Daar aangekomen word ik bestormd door 80 lieve kinderen die allemaal : Obruni, obruni what's your name? roepen. Bij de jongens heet ik maikel, (er is een goede ghanese voetbalspeler die maikel essien heet ofzo, dus ze geloven allemaal dat ik erg goed kan voetballen!) maar de rest van de kinderen kunnen me naam al goed uitspreken, jeuj. Er waren verder geen andere vrijwilligers, dus ik voelde me niet erg op me gemak aangezien ze me een beetje aan mn lot overlieten. Toen uiteindelijk 2 meisjes 'thuiskwamen' werd ik nog minder vrolijk aangezien ze zich niet wilde voorstellen, niet naar me omkeken en eigenlijk het liefst niet met me wilden praten. (ik zag de komende 5 weken al voorbij kruipen..)
Toen mijn kamergenootjes kwamen was er weer een opluchting. Die zijn erg aardig en gezellig. Dezelfde avond is een ook nog een meisje uit amerika aangekomen, dus we waren samen nieuw.
Zondagochtend 5 voor half 6 's morgens moeten we toch wel echt ons bed uit, iedereen is erg laat vandaag. Wij hadden dus ook flink uitgeslapen. Idioten, hoe vroeg moeten we dan normaal op!?
Een uurtje of half 5, behalve als de kinderen zelf ook laat zijn, dan wordt het wel eens een uur of 5. Oke, dat wordt even omschakelen, ik ben al zo'n heerlijk ochtendmens!
We vullen de ochtend met het wassen van de kinderen, aankleden, tanden poetsen, eten geven, dan de was doen van 80 kinderen (waar je dus wel even mee bezig bent) en dan ploffen we uitgeput rond 8 uur weer op onze bedden neer, om daar weer in slaap te vallen/te lezen/te schrijven en dan zitten we om 10 uur/ half 11 alweer aan de lunch. Echt niet normale etenstijden, aangezien we ons avondeten soms al om 4 uur krijgen. Ik heb dan om 8 uur 's avonds echt wel weer honger! Maar het zal wel wennen, zo'n eetpatroon. Ik vast wel erg verrast dat er in de rijst kool, ui en wortel zat. Zoveel groenten heb ik de laatste maanden niet gehad! En we hebben elke dag bij de lunch ananas of watermeloen. Echt heerlijk! Daardoor kan ik wel merken dat ik in het wat rijkere zuiden zit. Maar dat niet alleen, ik heb ook een fan EN electriciteit in de kamer, een toilet waar je op kunt zitten (nog niet doorspoelen), in de avond hebben we licht buiten, nog steeds wel een bucketshower maar hier zijn de muurtjes tot aan mijn hoofd, dus alleen maar voordelen!
Zondag zijn we naar het strand geweest, de amerikaanse en de 2 engelse meisjes. Ohw en wat voelde ik me bruin! haha sorry, maar het is echt goed om naar witte engelse meisjes te gaan liggen :D Want tussen al die ghanezen de hele dag, voel je je alleen maar witter.
Wel heerlijke cocktails weer gedronken op het strand, blijft toch altijd een beetje vakantie hier he! Maar mag ook wel, compensatie voor het elke dag zo vroeg opstaan, vind ik.
De kinderen zijn bijna allemaal tussen de 4 en 14 jaar, er zijn maar 2 baby's, eentje is van de week binnengebracht en het is een echte afro baby, heel vet! En ik heb al zo m'n favorieten, voornamelijk jongetjes, maar ook de oudere meisjes. Want daarmee wassen we vaak samen, de oudsten moeten heel veel helpen, met aankleden, wassen van de kleine kinderen, soms hebben ze echt weinig tijd voor zichzelf. En dan zijn ze nog maar een jaar of 10. Ze moeten ook gewoon kunnen spelen, dus we proberen zoveel mogelijk van hun over te nemen, maar ze willen toch blijven helpen.
We hebben wat ballen gekocht en Nederland vs Ghana gespeeld. Natuurlijk had Nederland gewonnen met 3-1 (bijna de stand van Ned-Italie) en naald en draad. Dus meike is aan het naaien geslagen, ik ben niet zo goed, maar ze leren het goed, dus nu hoeven de kinderen niet meer met 6 gaten in hun shirt te lopen, of een jurk die bijna in 2en is. Ze zijn echt toe aan nieuwe kleren, handdoeken (40 kinderen met 1 handdoek afdrogen schiet niet echt op, de 4e wordt er al niet meer droog van) slaapplekken, (aangezien ze soms met 4 in 1 bed slapen, of op de grond) ze eten buiten, dus als het regent moeten ze alles verplaatsen naar klaslokalen, de eethal moet nodig afgemaakt worden,
er is zoveel te doen. Dat is wel duidelijk.
En als je ze dan 's middags in hun gescheurde kleren achter een lekke bal aan ziet rennen, totaal tevreden en gelukkig, dan maakt dat het wel allemaal goed. Echt heerlijk om te zien, de kinderen zijn gelukkig, ze zijn met zn allen bij elkaar en hebben onderling ook echt wel veel ruzie. Maar ze hebben het echt heel goed hier, de andere vrouwen die er werken zijn liefdevol voor ze, er wordt weinig geschreeuwd in verhouding van wat ik gezien heb hier in Ghana. Het is heel gemoedelijk en daarom voel ik me er nu al snel om mijn gemak.
Samen zingend de was doen, tijdens het eten koken liedjes zingen, zingend bidden (voor een half uur minstens, 's morgens en 's avonds), dat ga ik echt missen, het geroezemoes van kinderen om me heen en al die leuke afrikaanseliedjes waar je geen reet van kan verstaan!
Morgen gaan we naar de kust, de green turtle lodge, en het blijkt een paradijs te zijn! We gaan met z'n 4en. (de leuksten, amerikaanse en de engelsen) Dus ik ga vast een geweldig weekend hebben, ik heb wel een beetje veel zon, strand, zee, cocktails de laatste tijd! Klinkt niet echt als vrijwilligerswerk in afrika. Maar een stukje ontspanning hoort er altijd bij toch?
Veel liefs!
Maar dus, mijn nieuwe plek. Zaterdag werd ik opgehaald, paar uur later dan afgesproken uiteraard, en niet door mijn hostvader maar de mama van het weeshuis. Leuke jonge vrouw! Daar aangekomen word ik bestormd door 80 lieve kinderen die allemaal : Obruni, obruni what's your name? roepen. Bij de jongens heet ik maikel, (er is een goede ghanese voetbalspeler die maikel essien heet ofzo, dus ze geloven allemaal dat ik erg goed kan voetballen!) maar de rest van de kinderen kunnen me naam al goed uitspreken, jeuj. Er waren verder geen andere vrijwilligers, dus ik voelde me niet erg op me gemak aangezien ze me een beetje aan mn lot overlieten. Toen uiteindelijk 2 meisjes 'thuiskwamen' werd ik nog minder vrolijk aangezien ze zich niet wilde voorstellen, niet naar me omkeken en eigenlijk het liefst niet met me wilden praten. (ik zag de komende 5 weken al voorbij kruipen..)
Toen mijn kamergenootjes kwamen was er weer een opluchting. Die zijn erg aardig en gezellig. Dezelfde avond is een ook nog een meisje uit amerika aangekomen, dus we waren samen nieuw.
Zondagochtend 5 voor half 6 's morgens moeten we toch wel echt ons bed uit, iedereen is erg laat vandaag. Wij hadden dus ook flink uitgeslapen. Idioten, hoe vroeg moeten we dan normaal op!?
Een uurtje of half 5, behalve als de kinderen zelf ook laat zijn, dan wordt het wel eens een uur of 5. Oke, dat wordt even omschakelen, ik ben al zo'n heerlijk ochtendmens!
We vullen de ochtend met het wassen van de kinderen, aankleden, tanden poetsen, eten geven, dan de was doen van 80 kinderen (waar je dus wel even mee bezig bent) en dan ploffen we uitgeput rond 8 uur weer op onze bedden neer, om daar weer in slaap te vallen/te lezen/te schrijven en dan zitten we om 10 uur/ half 11 alweer aan de lunch. Echt niet normale etenstijden, aangezien we ons avondeten soms al om 4 uur krijgen. Ik heb dan om 8 uur 's avonds echt wel weer honger! Maar het zal wel wennen, zo'n eetpatroon. Ik vast wel erg verrast dat er in de rijst kool, ui en wortel zat. Zoveel groenten heb ik de laatste maanden niet gehad! En we hebben elke dag bij de lunch ananas of watermeloen. Echt heerlijk! Daardoor kan ik wel merken dat ik in het wat rijkere zuiden zit. Maar dat niet alleen, ik heb ook een fan EN electriciteit in de kamer, een toilet waar je op kunt zitten (nog niet doorspoelen), in de avond hebben we licht buiten, nog steeds wel een bucketshower maar hier zijn de muurtjes tot aan mijn hoofd, dus alleen maar voordelen!
Zondag zijn we naar het strand geweest, de amerikaanse en de 2 engelse meisjes. Ohw en wat voelde ik me bruin! haha sorry, maar het is echt goed om naar witte engelse meisjes te gaan liggen :D Want tussen al die ghanezen de hele dag, voel je je alleen maar witter.
Wel heerlijke cocktails weer gedronken op het strand, blijft toch altijd een beetje vakantie hier he! Maar mag ook wel, compensatie voor het elke dag zo vroeg opstaan, vind ik.
De kinderen zijn bijna allemaal tussen de 4 en 14 jaar, er zijn maar 2 baby's, eentje is van de week binnengebracht en het is een echte afro baby, heel vet! En ik heb al zo m'n favorieten, voornamelijk jongetjes, maar ook de oudere meisjes. Want daarmee wassen we vaak samen, de oudsten moeten heel veel helpen, met aankleden, wassen van de kleine kinderen, soms hebben ze echt weinig tijd voor zichzelf. En dan zijn ze nog maar een jaar of 10. Ze moeten ook gewoon kunnen spelen, dus we proberen zoveel mogelijk van hun over te nemen, maar ze willen toch blijven helpen.
We hebben wat ballen gekocht en Nederland vs Ghana gespeeld. Natuurlijk had Nederland gewonnen met 3-1 (bijna de stand van Ned-Italie) en naald en draad. Dus meike is aan het naaien geslagen, ik ben niet zo goed, maar ze leren het goed, dus nu hoeven de kinderen niet meer met 6 gaten in hun shirt te lopen, of een jurk die bijna in 2en is. Ze zijn echt toe aan nieuwe kleren, handdoeken (40 kinderen met 1 handdoek afdrogen schiet niet echt op, de 4e wordt er al niet meer droog van) slaapplekken, (aangezien ze soms met 4 in 1 bed slapen, of op de grond) ze eten buiten, dus als het regent moeten ze alles verplaatsen naar klaslokalen, de eethal moet nodig afgemaakt worden,
er is zoveel te doen. Dat is wel duidelijk.
En als je ze dan 's middags in hun gescheurde kleren achter een lekke bal aan ziet rennen, totaal tevreden en gelukkig, dan maakt dat het wel allemaal goed. Echt heerlijk om te zien, de kinderen zijn gelukkig, ze zijn met zn allen bij elkaar en hebben onderling ook echt wel veel ruzie. Maar ze hebben het echt heel goed hier, de andere vrouwen die er werken zijn liefdevol voor ze, er wordt weinig geschreeuwd in verhouding van wat ik gezien heb hier in Ghana. Het is heel gemoedelijk en daarom voel ik me er nu al snel om mijn gemak.
Samen zingend de was doen, tijdens het eten koken liedjes zingen, zingend bidden (voor een half uur minstens, 's morgens en 's avonds), dat ga ik echt missen, het geroezemoes van kinderen om me heen en al die leuke afrikaanseliedjes waar je geen reet van kan verstaan!
Morgen gaan we naar de kust, de green turtle lodge, en het blijkt een paradijs te zijn! We gaan met z'n 4en. (de leuksten, amerikaanse en de engelsen) Dus ik ga vast een geweldig weekend hebben, ik heb wel een beetje veel zon, strand, zee, cocktails de laatste tijd! Klinkt niet echt als vrijwilligerswerk in afrika. Maar een stukje ontspanning hoort er altijd bij toch?
Veel liefs!
-
12 Juni 2008 - 14:15
Jet:
Ha lieve Meike,
Het klinkt als helemaal op je plek! Ik zou je zo graag even willen opzoeken, maar als ik het zo allemaal lees heb ik er een beeld bij. Dat weekend voor de boeg wordt vast heel gezellig. En genoeg werk te doen in het weeshuis, aan de slag dus.
Maak er een mooie tijd van en veel dikke kussen van ons allemaal.
liefs,
jet -
12 Juni 2008 - 15:25
Ben:
jaa leuk verhaal zusje, maar dat van die voetballer klopt niet helemaal de naam is michael essien, niet maikel essien;p -
13 Juni 2008 - 08:35
Adrienne:
Meik,
wat een belevenissen toch allemaal weer.
Lijkt me zo bijzonder om mee te maken. Zo weinig bezitten, zo blij zijn met een lekke bal... wat kan daar toch veel van geleerd worden!
Nicht vind het super gaaf wat je allemaal doet.
Prettig weekend, ga er van genieten...dan uitslapen tot uurtje of 6? 7? ;)
Ook de groeten van Bas!
Lieve groeten je nicht -
13 Juni 2008 - 09:59
Suus:
Klinkt SUPER!! Zou willen dat ik nog bij je was en samen de was kon doen, liedjes kon zingen, naar het strand kan en natuurlijk de green turtle lodge!! Kijk al uit naar de foto's van dat paradijs ;)
Veel plezier!
Kus Suus -
14 Juni 2008 - 08:06
Auke Roks:
Hey Mai-key!
Eindelijk eens uitgebreid de tijd genomen om een post te lezen! Wat gaaf hoor daar!
Ja, dat vroege opstaan is al snel wennen, erg lekker hoeveel je dan aan je dag hebt. Meeleven met het licht zeker!
En dat licht benut je wel weer lekker goed. Wat ben je poepie bruin aan het worden zeg!!
Nou! Je denkt vast dat er in Nederland niks gebeurt maar het tegendeel is minder waar: ;)
Nee, geintje: we houden wel een eerste jaar Pabo reünie. Heb je vast al in je inbox gezien. Ik zou het echt verschrikkelijk jammer vinden als je niet zou komen… dus ik heb eventjes gekeken en een retourtje is maar 450 euro… geen geld lijkt me!
En verder…. Is er in Nederland helemaal -niks- veranderd :) al is het er wel leuk hoor… maar blijf daar nog maar even genieten en ons vermaken met die ontzettend leuke verhalen!
Dikke kus,
Harry Jekkers -
19 Juni 2008 - 10:12
Hannies:
Hee lieve Meik!
Hier eindelijk weer eens een reactie van mij!! Ik heb het erg druk gehad, afronden stage, assesment, basistoets en feest vieren omdat mijn broertje is geslaagd :D! Basistoets gehaald, voor stage een goed en van mijn assesment krijg ik volgende week de uitslag.. Maar tot nu toe wordt mijn werken dus wel beloond :P! Maar bij jou zo te horen ook! Af en toe is het even flink doorbijten, maar als je daarna heerljk op het strand kunt chillen met cocktails erbij heb je dat er wel voor over denk ik zo!
Fijn dat je daar weer nieuwe maatjes hebt leren kennen! Maar wat een andere wereld daar zeg, hoe snel kinderen daar gelukkig zijn, echt geweldig!
Geniet van alle mooie momenten daar en ik kijk alweer uit naar je volgende verhaal!
Veel liefs, Hanneke -
27 Juni 2008 - 10:51
Sanne:
Hoi lieve meike,
echt raar om je nu daar te zien, in ghana.
ik heb echt het idee dat je gewoon in nederland zit.
lijkt me ook raar om daar alles anders te zien en doen.
maar dikke kus van mij.
sanne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
