De kinderen
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Meike
05 Juli 2008 | Ghana, Accra
Wow wat een leuke lieve berichten allemaal. Fijn om te lezen dat ik er jullie ook mee aansteek :D
Soms heb je dat inderdaad Floor, zo'n moment dat je het gevoel wat je hebt goed kan omschrijven! Wordt ook weer vrolijk van jullie reacties!
Hier gaat het leven weer gewoon verder, maar merk wel dat ik er nu pas echt in begin te komen (5 weken is ook veel te kort). Ik leer de kinderen nu pas beetje bij beetje bij naam kennen, weet nu hoe het in de ochtend verloopt (hoef ik niet meer hulpeloos aan iedereen te vragen waar ik kan helpen) Hou ik namelijk niet zo van, niet weten wat te doen! We doen meer met de kinderen aangezien we nu nog maar met 3 vrijwilligers zijn en niet met 7, dat maakt het wel heel leuk!
's Morgens hebben ze de kinderen opgedeeld in groepen om ze klaar te maken voor school, en ik heb mijn eigen groepje, van maar liefst 5 kinderen. Makkelijk zou je denken. Dacht ik ook, maar niet dus. Mijn groep is altijd als een van de laatste klaar, zijn hun kleren kwijt, hebben geen schoon ondergoed, kunnen maar 1 schoen vinden, hebben geen tandeborstel meer, enz. Kortom, mijn meisjes zijn Hopeloos! Maar erg leuk :) Zijn wel mijn meisjes!
Van de week hebben we een paar keer netbal gespeeld, zoiets als korfbal, echt enorm truttig (sorry als ik mensen beledig die van korfbal houden). Maar het was een geweldige middag, ik had het jongens team, die er een soort van korfbal/rugby/basketbal wedstrijd van maakten. Totaal niet luisteren naar regels en erg veel plezier er in hadden. Dus ik had het wel naar m'n zin! In de brandende zon, op een klein veldje met stenen en kniehoog gras en wat kleine ongelukken hier en daar. Maar we hadden gelukkig een jongen die een hilarisch dansje kon doen zodat ie iedereen zo weer aan het lachen maakte.
Je ziet echt dat bewegen en sporten de kinderen veranderd. een wat langere jongen waarmee ik wel vaker had gepraat leek me al niet een soepele sporter en toen we wat gingen overgooien bleek dat te kloppen. Bang voor de bal en erg veel moeite met zn oog hand coordinatie, maar hij had er zoveel plezier in toen het na een tijdje beter ging. Hij lacht normaal niet erg, is heel erg verlegen en op de vlakte. Maar hij veranderde helemaal, hij straalde de hele tijd. Echt leuk!
Gister was er even een eet-probleem, aangezien ze niet genoeg eten meer voor de kinderen zouden hebben, en geen geld meer hadden. Dus (zoals beloofd) heb ik een deel van mijn gekregen geld van jullie, aan de moeder van het weeshuis gegeven. Zodat ze allemaal de komende week weer fatsoenlijk te eten hebben! Eten is hier elke keer een probleem, bijna 100 kinderen, 3 maaltijden op een dag, het kost zoveel. Vorig jaar konden ze dat niet eens veroorloven en hadden ze maar 1 maaltijd op een dag, dus in dat opzicht zijn ze gelukkig al een stuk gegroeid! Ze redden het wel met eenzijdig eten, maar 3x op een dag hetzelfde eten, je hele leven lang is niet bepaald gezond en ze probeert echt haar best te doen, zodra ze geld heeft koopt ze er groente of fruit van. We hebben een tijd met Naomi, de moeder van het weeshuis zitten praten. Ze koopt zelf nooit nieuwe kleren, krijgt alles van vrijwilligers of vrienden, echt al haar geld steekt ze in het weeshuis. Ze reist nooit, ze is nog nooit in het noorden van haar land geweest, "hoe kan ik nou gaan reizen als ik weet dat mijn kinderen geen eten hebben, dan ga ik van dat geld eten kopen, en niks anders."
De meeste mensen zeggen dat, maar ik zie en merk dat zij echt alles over heeft voor de kinderen. Toen ik haar het geld had gegeven en ze de boodschappen had gekocht kwam ze ook meteen naar me toe dat ik er foto's van moest maken. Want dat was wat ik gegeven had, en ze was me zo dankbaar!
En dan hoor ik dezelfde dag dat Ben even een nintendo DS heeft gekocht want die had hij wel nodig, want dat is heel practisch voor tijdens het vliegen en het reizen.
Tja, 2 andere werelden toch wel! haha
Laatste week hier in het weeshuis, ik ga er nog maar even flink van genieten want ik hoor al van iedereen die weer terug in Nederland is dat het veel te snel went en dat je zo snel weer dingen vergeet! Word niet zo vrolijk van dat soort reacties hoor! Maar heb wel super zin om iedereen weer te zien.
Dus als iedereen de 26e augustus nou niet op vakantie is en allemaal naar mijn verjaardag komt?! Lijkt me dat super gezellig! :D
Veel liefs uit een warm en chaotisch Kasoa.
Soms heb je dat inderdaad Floor, zo'n moment dat je het gevoel wat je hebt goed kan omschrijven! Wordt ook weer vrolijk van jullie reacties!
Hier gaat het leven weer gewoon verder, maar merk wel dat ik er nu pas echt in begin te komen (5 weken is ook veel te kort). Ik leer de kinderen nu pas beetje bij beetje bij naam kennen, weet nu hoe het in de ochtend verloopt (hoef ik niet meer hulpeloos aan iedereen te vragen waar ik kan helpen) Hou ik namelijk niet zo van, niet weten wat te doen! We doen meer met de kinderen aangezien we nu nog maar met 3 vrijwilligers zijn en niet met 7, dat maakt het wel heel leuk!
's Morgens hebben ze de kinderen opgedeeld in groepen om ze klaar te maken voor school, en ik heb mijn eigen groepje, van maar liefst 5 kinderen. Makkelijk zou je denken. Dacht ik ook, maar niet dus. Mijn groep is altijd als een van de laatste klaar, zijn hun kleren kwijt, hebben geen schoon ondergoed, kunnen maar 1 schoen vinden, hebben geen tandeborstel meer, enz. Kortom, mijn meisjes zijn Hopeloos! Maar erg leuk :) Zijn wel mijn meisjes!
Van de week hebben we een paar keer netbal gespeeld, zoiets als korfbal, echt enorm truttig (sorry als ik mensen beledig die van korfbal houden). Maar het was een geweldige middag, ik had het jongens team, die er een soort van korfbal/rugby/basketbal wedstrijd van maakten. Totaal niet luisteren naar regels en erg veel plezier er in hadden. Dus ik had het wel naar m'n zin! In de brandende zon, op een klein veldje met stenen en kniehoog gras en wat kleine ongelukken hier en daar. Maar we hadden gelukkig een jongen die een hilarisch dansje kon doen zodat ie iedereen zo weer aan het lachen maakte.
Je ziet echt dat bewegen en sporten de kinderen veranderd. een wat langere jongen waarmee ik wel vaker had gepraat leek me al niet een soepele sporter en toen we wat gingen overgooien bleek dat te kloppen. Bang voor de bal en erg veel moeite met zn oog hand coordinatie, maar hij had er zoveel plezier in toen het na een tijdje beter ging. Hij lacht normaal niet erg, is heel erg verlegen en op de vlakte. Maar hij veranderde helemaal, hij straalde de hele tijd. Echt leuk!
Gister was er even een eet-probleem, aangezien ze niet genoeg eten meer voor de kinderen zouden hebben, en geen geld meer hadden. Dus (zoals beloofd) heb ik een deel van mijn gekregen geld van jullie, aan de moeder van het weeshuis gegeven. Zodat ze allemaal de komende week weer fatsoenlijk te eten hebben! Eten is hier elke keer een probleem, bijna 100 kinderen, 3 maaltijden op een dag, het kost zoveel. Vorig jaar konden ze dat niet eens veroorloven en hadden ze maar 1 maaltijd op een dag, dus in dat opzicht zijn ze gelukkig al een stuk gegroeid! Ze redden het wel met eenzijdig eten, maar 3x op een dag hetzelfde eten, je hele leven lang is niet bepaald gezond en ze probeert echt haar best te doen, zodra ze geld heeft koopt ze er groente of fruit van. We hebben een tijd met Naomi, de moeder van het weeshuis zitten praten. Ze koopt zelf nooit nieuwe kleren, krijgt alles van vrijwilligers of vrienden, echt al haar geld steekt ze in het weeshuis. Ze reist nooit, ze is nog nooit in het noorden van haar land geweest, "hoe kan ik nou gaan reizen als ik weet dat mijn kinderen geen eten hebben, dan ga ik van dat geld eten kopen, en niks anders."
De meeste mensen zeggen dat, maar ik zie en merk dat zij echt alles over heeft voor de kinderen. Toen ik haar het geld had gegeven en ze de boodschappen had gekocht kwam ze ook meteen naar me toe dat ik er foto's van moest maken. Want dat was wat ik gegeven had, en ze was me zo dankbaar!
En dan hoor ik dezelfde dag dat Ben even een nintendo DS heeft gekocht want die had hij wel nodig, want dat is heel practisch voor tijdens het vliegen en het reizen.
Tja, 2 andere werelden toch wel! haha
Laatste week hier in het weeshuis, ik ga er nog maar even flink van genieten want ik hoor al van iedereen die weer terug in Nederland is dat het veel te snel went en dat je zo snel weer dingen vergeet! Word niet zo vrolijk van dat soort reacties hoor! Maar heb wel super zin om iedereen weer te zien.
Dus als iedereen de 26e augustus nou niet op vakantie is en allemaal naar mijn verjaardag komt?! Lijkt me dat super gezellig! :D
Veel liefs uit een warm en chaotisch Kasoa.
-
05 Juli 2008 - 18:43
Hannies:
Lieve Meike!
Ben de eerste die reageert :D!
Nu ik jouw verhalen lees merk ik pas echt dat Ghana een hele andere wereld is dan hier.. Ik was gister nog flink over de zeik van een flinke rekening van de zorgverzekering, maar eik moet ik juist ontzettend blij zijn dat mij de juiste zorg wordt geboden! Over dat soort dingen ga ik altijd nadenken als ik jouw berichtjes lees, dus in dat opzicht ben jij wel een wereldverbeteraar en ben ik jou erg dankbaar!
Maar wat fijn dat je het nu allemaal een beetje beter hebt daar, dan wordt het natuurlijk ook een stuk leuker?!
En geniet deze laatste weken nog maar extra, want voordat je het weet is het voorbij!
Dikke kus -
06 Juli 2008 - 09:22
Rachel:
Hee Meike! Heerlijk om je verhaaltjes te lezen. Ik word er door geraakt :) En als je van alles foto's maakt en verhaaltjes schrijft dan zal je alles onthouden! (hopelijk ;) hihi! De 26ste ben ik terug van vakantie! Dus ga ik proberen naar je verjaardagsfeestje te komen! Heel veel plezier nog de laatste 2 maandjes! En heel veel Liefs xx -
07 Juli 2008 - 17:00
Floor:
Terwijl de regen op mijn ramen spat en de Broerstraat uitgestorven is, lees ik je berichtje.
Oh, nu hoor ik nog het eenzame tikken van een paar hakken....
Meike meike, in álles kun je zulke grote verschillen ontdekken in onze werelden.
Wat fijn dat je een eigen groepje hebt om voor te zorgen, wie weet lukt het je deze week om ze op tijd te laten zijn?!?!?!
Ik ben er geloof ik wel hoor, de 26e!!
Ik wens je zeeeeer veel plezier nog in Ghana! Wanneer kom je ook weer thuis??
xx Floor -
08 Juli 2008 - 20:51
Merel:
Hoi,
Op een foto op jou site zag ik een bekend gezicht. Van de kinderen van Royal seed:):)
Ik heb daar ook gezeten maar dan begin van dit jaar.
Hoe is het daar nu?
Zou je mij willen mailen?
Meertje87@hotmial.com
Groetjes Merel -
08 Juli 2008 - 20:51
Ankie:
Heej wat leuk om dit te lezen!! Begin Januarie ben ik volgens mij in het zelfde weeshuis geweest als jou, moet bijna wel want ik herken Sandra;) Ik heb hier 2 maandjes gezeten:) Fijn dat je er zo van geniet. Ik ben nu net weer 6 weekjes thuis! Geniet ervan zolang je nog daar bent, want thuis komen ik best raar;) Geef ze allemaal nog een dikke knuffel van mij:)
Liefs Ankie -
12 Juli 2008 - 10:06
Auke:
Hey men!
Wat een fijn berichtje! Erg leuk om te lezen. Ook nog tof om te zien dat je je blijft verbazen en tsjah... 2 werelden.
Zo vermoed ik dat je je monden van een paar kinderen kan voeden voor 4 euro... toch ga ik deze 4 euro's vergooien aan haring happen op de markt nu.
Een trieste gedachten maar tegelijkertijd. Zo is het leven.
Heel veel plezier en succes nog. Maak er het beste van. Ik geloof in je!
Liefs,
Auke -
12 Juli 2008 - 17:21
Anneloes En De Rest:
hoi! het is weer even geleden: inmiddels vakantie gekregen met z'n allen. Komende week gaat Emma de 4daagse proberen te lopen, Jochem gaat vooral (zomer)feesten en Hans en ik de tassen pakken voor Tsjechie. Jij gaat toch maar gewoon de toerist uithangen met je familie en natuurlijk Guus. Ze komen er echt aan hoor, hoe voelt dat nou? En lieve Meike, wat kun jij de wereldproblematiek diep overdenken; ik hoop dat als je terug bent, je iets daarvan om zal kunnen blijven zetten in daadkracht.
Geniet van het laatste stukje Ghana en ik zie je weer in ons (nu zeer koude)kikkerlandje.
Liefs en dikke X van ons allemaal!
Anneloes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
